Imam al-Ghazali: Pengetahuan Sesuatu Perkara

Suatu perkara boleh diketahui dengan dua kaedah. Kaedah pertama ialah pengetahuan ke atas zat sesuatu perkara seperti jisim, alam, baru atau hadis, dan lama atau qadim. Kaedah kedua ialah menisbahkan sesuatu perkara dengan perkara yang lain dengan penafian atau pengisbatan. Sebagai contoh, alam ialah suatu perkara dan begitu juga lama atau qadim. Dengan menggabungkan dua perkara ini dengan penafian, maka terjadilah suatu ungkapan iaitu bukan alam ini lama atau qadim. Perbezaan antara dua kaedah ini berkaitan dengan kebenaran dan kekarutan atau pembohongan. Kaedah kedua amat memerlukan kebenaran dan kekarutan atau pembohongan. Amat mustahil untuk kebenaran atau kekarutan di amalkan dalam kaedah pertama. Sebagai contoh, apabila seseorang itu mengatakan lama atau qadim, tidak ada kebenaran dan kekarutan atau pembohongan atas ungkapan ini. Akan tetapi, apabila kaedah kedua digunakan seperti seseorang itu mengatakan bukan alam itu lama atau qadim, maka kebenaran dan kekarutan atau boleh digunakan untuk menentukan status ungkapan ini. Segala perkara di atas boleh dikaitkan dengan pengetahuan. Pengetahuan berkait rapat dengan pengenalan atau makrifah, pengilmuan, pengambaran, dan pengesahan. Semua pengilmuan memerlukan pengesahan. Pengenalan atau makrifah sesuatu perkara terbahagi kepada dua. Yang pertama ialah pengenalan atau makrifah sesuatu perkara yang tidak memerlukan perbahasan. Sebagai contoh, lafaz perkataan perkara wujud tidak memerlukan perbahasan. Yang kedua ialah pengenalan atau makrifah sesuatu perkara yang memerlukan perbahasan dalam ruang lingkup yang munasabah.

Terlalu Ekstrem Dalam Makanan Halal?

Di Malaysia, Jakim merupakan organisasi tunggal yang mengeluar sijil halal untuk produk makanan. Ini bermakna produk yang tiada lambang halal Jakim tidak dijamin kehalalannya. Maka terdapat seruan dari sesetengah pihak untuk masyarakat Islam membeli produk yang hanya ada lambang halal Jakim sahaja kerana produk tersebut disahkan halal seratus peratus. Ini bermakna sebagai contoh, restoran-restoran yang tiada lambang halal Jakim tidak dijamin kehalalannya walaupun dimiliki dan diusahakan masyarakat Islam sendiri. Kalau kita bersetuju dengan seruan pihak tersebut, maka restoran-restoran ini harus diboikot kerana tiada lambang halal Jakim. Realitinya bukan mudah yang disangka. Di pihak pengusaha-pengusaha beragama Islam, mereka mungkin dengan mudah menyatakan tidak perlu akan lambang halal Jakim kerana keislaman mereka. Di pihak pengusaha-pengusaha bukan Islam, mereka mungkin berpendapat proses untuk mendapatkan lambang halal Jakim amat susah yang melibatkan prosedur-prosedur yang remeh dan rumit. Diharapkan agar perkara ini tidak menjadi suatu jalan untuk menjauhkan masyarakat bukan Islam daripada memahami Islam itu sendiri. Yang penting ialah penerangan yang berhikmah tentang makanan halal perlu dijalankan bagi mengelakkan salah faham antara masyarakat Islam dan bukan Islam.

Majlis Kenduri Kahwin Di Masjid?

Minggu lepas kebetulan saya balik ke rumah mertua saya, saya dijemput untuk menghadiri suatu majlis perkahwinan. Majlis tersebut telah diadakan di dalam kawasan masjid. Suasana majlis tersebut agak meriah. Juadah kenduri pula disediakan secara gotong-royong. Apa yang menarik ialah kesediaan pihak pengurusan masjid tersebut untuk membenarkan majlis tersebut diadakan di situ. Ini mengingatkan saya kepada sirah nabawi di mana fungsi masjid bukan sekadar untuk solat tapi untuk perkara-perkara lain. Malangnya, kebanyakan masyarakat Islam kita masih dibelenggu dengan anggapan masjid hanya sebagai tempat solat sahaja. Saya memuji usaha pihak pengurusan masjid membenarkan aktiviti tersebut. Diharapkan pelbagai aktiviti diadakan lagi supaya idea masjid hanya sebagai tempat solat dapat dihapuskan. Kalau boleh, dijemput sekali masyarakat bukan Islam menyertai aktiviti-aktiviti tersebut. Ini haruslah dianggap sebagai usaha dakwah kerana realitinya banyak masyarakat bukan Islam yang tidak memahami Islam. Ketidakfahaman ini sedikit sebanyak disumbangkan masyarakat Islam itu sendiri.

Jalaluddin al-Rumi:Tubuh Yang Fana, Jiwa Yang Abadi

Kita boleh melupakan melakukan semua urusan kecuali satu. Sekiranya kita melupakan melakukan urusan itu ibarat kita tidak melaksanakan semua urusan. Sebagai contoh, seorang Raja mengarahkan utusannya untuk melakukan sesuatu tugas di sebuah kampung. Akan tetapi, utusan tersebut melakukan pelbagai urusan tetapi gagal melakukan tugasan yang diarahkan Raja tersebut. Maka utusan tersebut telah dianggap gagal melakukan tugasan yang di arahkan Raja tersebut. Kita wujud di dunia dengan sesuatu tujuan atau urusan yang mesti dilakukan. Amanat untuk melakukan tujuan atau urusan tersebut telah ditawarkan kepada syurga, bumi, dan gunung. Tetapi mereka menolak tawaran tersebut. Tapi kita menerima tawaran tersebut sehingga di anggap tidak adil pada diri sendiri dan bodoh (Al-Qur'an, 33:72).

Di kala syurga, bumi, dan gunung tidak menerima amanat tersebut, kita menerimanya. Sebab itu kita dimuliakan (Al-Qur'an, 17: 70). Tidak pula Tuhan berkata bahawa Kami telah memuliakan bumi. Maka menjadi kewajipan kita untuk melaksanakan amanat tersebut. Sebab itu sekali lagi, kita boleh melupakan semua perkara kecuali perkara tersebut. Tuhan telah menetapkan harga yang tinggi kepada kita. Sesungguhmya Tuhan telah membeli kita yang beriman jiwa kita, dan harta benda kita serta menjanjikan kita kenikmatan syurga (Al-Qur'an, 9:111). Oleh itu sekiranya kita membelanjakan untuk Tuhan, maka ganjarannya syurga abadi. Akan tetapi sekiranya kita membelanjakan untuk neraka, maka kita telah berlaku tidak adil pada diri kita sendiri.

Kita sering berdalih menyibukkan diri dengan ratusan amalan terpuji dengan mengatakan bahawa kita telah mempelajari ilmu fiqh, ilmu mantik, ilmu astronomi, ilmu perubatan dan sebagainya. Hakikatnya, semua ilmu ini hanyalah untuk faedah diri kita sendiri supaya kita dapat menjalani kehidupan yang senang dan ceria. Apabila kita menghalusi masalah-masalah di atas, akan kita sedari bahawa kita ialah substansi dan segala hal sebenarnya di bawah tapak tangan kita. Oleh itu, kita seharusnya sedar untuk menjadi apa sebenarnya sekiranya kita ialah substansi.

Di samping makanan yang kita makan bertujuan untuk menjaga fizikal kita, ada lagi makanan lain yang harus kita makan. Lupakah kita akan sabda Nabi Muhammad s.a.w yang menjelaskan bahawa baginda s.a.w sentiasa menghabiskan masanya dengan Tuhan dan Dia sentiasa memberinya makan dan minuman. Kita telah melupakan makanan ini dan menyibukkan diri dengan memakan makanan dunia pula.

Para golongan terpelajar begitu ajaib memahami segala ilmu pengetahuan. Mereka mempelajari segala ilmu yang merupakan bukan ilmu keutamaan mereka. Yang benar-benar penting sebenarnya ialah ilmu berkenaan diri mereka sendiri. Malangnya ramai antara mereka yang tidak mengetahuinya. Mereka sibuk secara melampau dalam mempelajari penilaian halal atau haram segala sesuatu seperti mengatakan bahawa yang ini halal dan yang itu haram. Mereka tidak mengetahui bahawa segala penilaian tersebut adalah kebetulan. Bahkan segala amal dan pengetahuan mereka tidak langsung memiliki hubungan dengan intisari atau hakikatnya. Hatta, sekiranya ianya dilemparkan kedalam api maka ia akan menjadi intisarinya.

A Malay Muslim In Restoran Daun Pisang: Mutton Or Lizard?

When I was living in Kota Bharu few years back, I noticed that a lot of Malay Muslims having meals in Restoran Daun Pisang. I do not know the present situation whether Malay Muslims in Kota Bharu are still preferring of having meals in Restoran Daun Pisang. I have a friend who used to go to Restoren Daun Pisang but now have repented hehe. I asked him what kind of meals that he would normally choose in Restoran Daun Pisang. He just said rice with mutton curry. I told him that in Kuala Lumpur, some of Restoran Daud Pisang cook mutton and lizard meat curry together. So there is a possibility of a person eating lizard meat curry hehe. He then started to vomit. He then knocked my head and I knocked his head back in laughter. In short, just be careful of what you are eating especially if you decide to choose meat. Who knows probably it is lizard meat hehe.

Ibn Daqiq al-'Aid r.a: Ulasan Hadis 40 - Hadis 1

Hadis 1 yang dinyatakan Imam an-Nawawi ialah hadis yang masyhur berkenaan niat. Hadis ini menerangkan bahawa sesuatu amal itu dimulakan dengan niat. Sekiranya niat itu kerana Allah s.w.t dan Rasul-Nya, maka amalan itu akan menuju ke arah Allah s.w.t dan Rasul-Nya. Sekiranya niat itu bukan kerana Allah s.w.t dan Rasul-Nya, maka amalan itu akan menuju ke arah apa yang diniatkan si pelaku amal tersebut.

Status hadis ini ialah sahih dan diriwayatkan Imam al-Bukhari dan juga Imam Muslim.

Imam as-Syafi'e r.a dan Imam Ahmad r.a menganggap bahawa hadis ini mempunyai martabat satu pertiga daripada ilmu. Imam al-Baihaqi menjelaskan bahawa amal manusia terjadi dengan hatinya, lisannya, dan tubuh badannya. Bahkan, niat merupakan salah satu daripada tiga komponen tersebut. Imam as-Syafi'e r.a menjelaskan bahawa hadis ini termasuk tujuh puluh bab dalam ilmu fiqh. Manakala para ulamak lain menjelaskan bahawa hadis ini mempunyai martabat satu pertiga daripada agama Islam.

Akhirnya, hadis ini kerap disebut oleh para ulamak di permulaan penulisan kitab-kitab berkaitan agama Islam sama ada daripada segi usuluddin, syariah, dan tasawwuf.

Imam an-Nawawi: Kelebihan Membaca al-Qur'an

Kelebihan membaca al-Qur'an boleh diterjemahkan melalui ayat-ayat al-Qur'an dan juga hadis-hadis Rasulullah s.a.w.

Ayat-ayat al-Qur'an mengibaratkan mereka yang membaca al-Qur'an secara terang atau rahsia sebagai individu-individu yang mengharapkan sebuah perniagaan yang tidak akan binasa. Bahkan mereka mengharap agar Allah s.w.t akan melimpahi mereka dengan segala ganjaran dan kelebihan akibat perniagaan tersebut(al-Fathir,29-30). Ini menunjukkan bahawa pembacaan al-Qur'an membawa kepada ganjaran-ganjaran kebaikan yang akan diberikan Allah s.w.t kepada si pembaca al-Qur'an tersebut.

Hadis-hadis Rasulullah s.a.w juga menerangkan kelebihan membaca al-Qur'an. Rasulullah s.a.w sebagai contoh menerangkan bahawa sebaik-baik manusia ialah mereka yang mempelajari dan mengajar al-Qur'an (al-Bukhari). Rasulullah s.a.w juga sebagai contoh mengharuskan seseorang itu ada sifat dengki terhadap mereka yang mengamalkan al-Qur'an siang dan malam daripada sudut untuk meniru sifat mereka yang mengamalkan al-Qur'an tersebut (al-Bukhari dan Muslim). Sebagaimana yang kita ketahui, setiap Muslim tidak boleh mempunyai sifat dengki kerana sifat ini ialah sifat yang tidak baik. Akan tetapi, setiap Muslim diharuskan bersifat dengki dengan mereka yang sentiasa membaca al-Qur'an. Bersifat dengki disini merujuk kepada keazaman setiap Muslim untuk juga berlumba-lumba membaca al-Qur'an pada setiap masa dan ketika.

Akhirnya, al-Qur'an bukan sahaja kalam Allah s.w.t yang menunjukkan pedoman tetapi merupakan ganjaran bagi setiap Muslim yang membacanya. Ganjaran-ganjaran yang dijanjikan Allah s.w.t semestinya dianggap setiap Muslim suatu bentuk motivasi untuk setiap Muslim tidak melupakan al-Qur'an yang merupakan sumber utama agama Islam.

Donation Versus Zikr After Prayers

Recently I performed the zuhr prayer in congregation in a mosque in Kuala Lumpur. After concluding the prayer, I rushed due to some immediate arrangements. Nevertheless, a foreign Muslim adult together with a foreign Muslim child who had also performed the prayer suddenly stood and asked for some donations from the other Muslims who had also performed the prayer in a loud manner. At the same time, the imam was chanting the zikr together with the other Muslims. It seemed that the imam and the other Muslims continued with the chanting ignoring the plea of the foreign Muslim adult and child. If I was the imam, I would probably stop the chanting and attend the foreign Muslim adult and child to know their plea. For me, the help other Muslims through donations is of more important than chanting the zikr at that situation. What do you think about the situation and what is the best way to solve the situation?

Syeikh Daud al-Fathani: Sebab Ilmu Diperolehi

Sebab-sebab sesuatu ilmu itu diperolehi ialah tiga iaitu, pancaindera, khabar yang shadiq, dan aqal.

Melalui pancaindera, seseorang itu akan mengetahui segala suara melalui pendengaran telinga, segala rupa dan warna melalui penglihatan mata, segala bauan melalui penggunaan hidung, segala rasa melalui penggunaan lidah, dan segala suasana panas dan sejuk melalui anggota tubuh badan yang lain. Akan tetapi, ilmu yang didapati ialah terhad kepada penggunaan pancaindera tersebut. Sebagai contoh, segala suara hanya didapati melalui pendengaran telinga dan bukan melalui penglihatan mata.

Khabar yang shadiq pula terbahagi kepada dua iaitu, khabar yang mutawatir dan khabar Rasulullah melalui mukjizat.

Khabar yang mutawatir ialah yang terhasil daripada percakapan sesuatu kumpulan yang muwafakat dan mustahil untuk mereka melakukan pendustaan. Khabar ini diwajibkan ke atas ilmu yang tidak berkehendak kepada analisa dan usaha seperti pengetahuan berkenaan para raja, kerajaan yang terdahulu seperti kerajaan nabi Sulaiman a.s. Maka pengetahuan tentang perkara ini tidak memerlukan analisa dan bebas daripada sebarang elemen pendustaan.

Khabar Rasulullah melalui mukjizat terbahagi kepada dua iaitu, khabar yang dikuatkan dengan mukjizat dan khabar yang keluar melalui percakapan Rasulullah. Khabar ini diwajibkan ke atas ilmu berasaskan analisa daripada segala dalil.

Kedua khabar yang mutawatir dan khabar Rasulullah menghasilkan keyakinan. Cuma yang berbeza ialah segala ilmu berasaskan khabar Rasulullah dihasilkan melalui analisa mereka yang pakar dalam ilmu ini. Sedangkan segala ilmu berasaskan khabar yang mutawatir tidak disyaratkan begitu.

Aqal juga merupakan punca sesuatu ilmu itu diperolehi. Ia juga menerbitkan keyakinan seperti kita mengetahui bahawa satu itu setengah daripada dua. Ini dihasilkan melalui dalil melalui pemerhatian.

Oleh itu, integrasi ketiga-tiga sebab ilmu diperolehi di atas tidak dapat dielakkan demi merealisasikan peranan individu sebagai hamba Allah s.w.t di dunia ini.

Syeikh Daud al-Fathani: Berbeza Individu Berbeza Pemahaman

Pemahaman atau kepercayaan seseorang terhadap Tuhan berbeza. Ada yang percaya seratus-peratus setelah diberitahu tanpa mengetahui sebarang dalil atau bukti. Ini dinamakan al-muqallid. Ada yang percaya seratus-peratus setelah diberitahu dengan mengetahui sebarang dalil atau bukti. Ini dinamakan al-'arif. Ada yang percaya seratus peratus tanpa perlu diberitahu atau perlu mengetahui sebarang dalil atau bukti. Ini dinamakan al-khawas. Al-khawas mendapat kepercayaan seratus-peratus tersebut melalui penyaksian atau musyahadah mata hati. Penyaksian atau musyahadah mata hati ialah berkaitan Tajalli Tuhan. Tajalli Tuhan merujuk kepada tanda kebesaran Tuhan dan bukan kepada zat Tuhan. Sedalam mana penyaksian atau musyahadah mata hati bergantung kepada sejauh mana Tajalli Tuhan berlaku ketika penyaksian atau musyahadah tersebut. Tajalli Tuhan hanya pada mata hati dan bukan pada mata fizikal yang mana mata fizikal tidak mampu untuk menerima Tajalli tersebut sebagaimana yang berlaku kepada nabi Musa a.s. Oleh itu, perbezaan pemahaman atau kepercayaan seseorang terhadap Tuhan ialah suatu kemestian sebagaimana kebenaran yang dinyatakan dalam al-Qur'an.

Imam al-Ghazali: 4 Paksi Dalam Usul Fiqh

Empat paksi utama dalam usul fiqh boleh dikiaskan dengan proses penanaman sesuatu tanaman. Proses itu melibatkan empat paksi utama iaitu hasil tanaman, benih tanaman, proses penanaman dan penanam. Hasil tanaman ialah hukum seperti wajid, harus, dan makruh. Benih tanaman ialah dalil-dalil berkaitan dari al-Qur'an, as-Sunnah, dan ijma' sahaja. Proses penanaman ialah kaedah mengeluarkan hukum dengan cara seperti pemahaman, pengaturan, penhajatan, dan logik pemikiran. Penanam ialah seorang mujtahid yang mengeluarkan hukum berdasarkan perspektifnya dan perspektifnya diakui dan diikuti seorang muqallid atau pengikutnya.

Celebrating Maulud A Necessity?

There is a current debate on whether we, Muslims should celebrate Maulud next week or not. The debate was due to the alleged cancellation of Maulud processions by the Penang State Government. Thus, the Penang State Government indicates clearly that the Maulud processions will continue as usual. Then, the Kelantan Menteri Besar Dato' Nik Abdul Aziz indicates that the State of Kelantan will not celebrate Maulud. The main reason is that there is no fadhilat in celebrating Maulud compared to the fadhilat in upholding Ramadhan.

I'm not going to touch on politics but more on self-awareness. It is positive that Malaysia makes it a public holiday for Maulud. At least Muslims in Malaysia know when is the birth of our beloved Prophet Muhammad s.a.w. The problem is when the celebration of Maulud is done in a lavish manner using a lot of money especially Maulud processions. Thus, it is better for the money to be used in helping the poors among Muslims. Rather than spending lavishly in celebrating Maulud, why not we fill the day with religious ceramah or programs which will benefit Muslims in the long run.

As such, Muslims especially political individuals should not be so emotional regarding this issue. The most important thing is to practice the Sunnah. Thus, actions speak louder than words.

Wasting Of Water During Wudhu' And Rushing For A Saf In Solat

I have to admit that I seldom attend congregational solat. However, there are two scenarios which always attract my attention during attending the prayers. The first scenario is during taking wudhu'. I notice that many of the Muslims including me actually use a huge amount of water during taking wudhu'. This is contrary to the practice of our beloved Prophet Muhammad s.a.w who uses only a small bucket of water during taking wudhu' in avoidance of wastage of water or pembaziran air as we know in the Malay language. Thus, wastage or pembaziran is related to the habit of the devil or syaitan. The second scenario is during choosing a saf for congregational solat. This is especially relating to the situation after congregational solat has commenced. I notice a lot of Muslims rushing and running to choose a saf in order for them not to miss the current rakaat in congregational solat. I remember a hadith indicating the Muslims not to rush or run to choose a saf when congregational solat has commenced. The Muslims just need to calm down and walk to choose a saf. If they miss the current rakaat, just follow the next rakaat. If they miss the current congregational solat, just perform another congregational solat.

Syeikh Daud al-Fathani: Mengenal Tuhan Suatu Kefardhuan

Fokus utama daripada ilmu usuluddin ialah mengenal Tuhan , Allah s.w.t. Mengenal Tuhan merupakan suatu kefardhuan ke atas mereka yang sudah mencapai umur dewasa dan berakal. Kaedah mengenal Tuhan sudah pasti menggunakan kaedah yang tepat yang berasaskan pemahaman terhadap dua sumber utama agama Islam iaitu al-Qur'an dan juga as-Sunnah. Pemahaman terhadap kedua sumber ini yang menunjukkan jalan ke arah mengenal Allah s.w.t dianggap akan mengangkat tirai keraguan seseorang itu dan menukarkan keraguannya kepada keyakinan yang jelas dalam proses mengenal Tuhan.

Sebagai contoh, kewujudan alam semesta yang kita saksikan ini merupakan suatu tanda yang menunjukkan keadaan Tuhan yang yang mencipta alam semesta tersebut. Ia menunjukkan Tuhan yang amat berkuasa, mengetahui, dan menjadikan segala di langit dan bumi yang kita diami sekarang. Perkara ini merujuk kepada suatu tesis iaitu Tuhan yang wajib wujud, qadim, dan baqi ialah yang menguasai segala yang wujud dan yang amat nyata daripada setiap sesuatu. Oleh itu suatu kedangkalan pemahaman kita bahawa Tuhan terdinding dengan alam semesta kerana yang dianggap terdinding itu merupakan yang Maha Gagah ke atas hamba-Nya. Walaupun Tuhan tersembunyi tetapi sebenarnya terlebih zahir dan nyata daripada setiap sesuatu. Bahkan, yang terdinding sebenarnya ialah segala ciptaan-Nya terutamanya kita. Kita sebenarnya terdinding daripada Tuhan. Ini kerana cahaya Tuhan itu terlampau zahir dan nyata sehingga kita terdinding daripada merasai dan melihatnya. Asas ini boleh dikaitkan dengan anjuran daripada al-Qur'an yang menegaskan bahawa cahaya Tuhan itu terlebih hampir daripada urat leher diri kita sendiri. Persoalan kenapa kita terdinding daripada merasai dan melihat cahaya Tuhan berkaitan dengan hati kita yang penuh keraguan itu. Sekiranya keraguan itu dibuang maka ketika itu kita dibukakan hakikat kefahaman menjurus kearah merasai dan melihat cahaya Tuhan.

Imam al-Ghazali: Had Dan Martabat Usul Fiqh

Ilmu usul fiqh dan ilmu fiqh adalah saling berkaitan antara satu sama lain. Kadang-kala terdapat kesalah fahaman terhadap kedua-dua ilmu ini. Ilmu fiqh secara umum lebih memfokuskan kepada segala hukum berkaitan dengan segala perbuatan seorang yang mukallaf sahaja. Bahkan ilmu ini tiada berkaitan dengan ilmu-ilmu lain seperti ilmu usuluddin atau ilmu falsafah. Akan tetapi, ilmu usul fiqh lebih menjurus kepada autoriti dan penghasilan sesuatu hukum secara umum. Sebagai contoh, fokus ilmu usul fiqh lebih kepada al-Qur'an, as-Sunnah, dan ijma' secara umum. Walaubagaimanapun, harus difahami ilmu fiqh juga menjurus kepada autoriti dan penghasilan sesuatu hukum tetapi secara khusus. Sebagai contoh, autoriti dan penghasilan hukum untuk kontrak perkahwinan tanpa wali adalah bersifat khusus dan bukan umum. Ini kerana hukum tersebut lebih memfokuskan kepada autoriti-autoriti khusus yang ada di dalam al-Qur'an, as-Sunnah, dan ijma'.

Perbandingan antara ilmu usul fiqh dan ilmu-ilmu lain juga menunjukkan martabat ilmu usul fiqh. Ilmu usul fiqh sebagaimana ilmu fiqh dan ilmu hadis sebagai contoh memberi kesan secara khusus sahaja. Para ulamak usul hanya memfokuskan kepada kaedah mengeluarkan hukum sahaja. Begitu juga para ulamak fiqh memfokuskan kepada hukum melibatkan perbuatan mukallafin sahaja. Bahkan para ulamak hadis hanya memfokuskan kepada kaedah mengisbatkan sesuatu hadis sahaja. Akan tetapi, ilmu usuluddin memberi kesan secara menyeluruh. Para ulamak usuluddin banyak memfokuskan kepada isu-isu umum seperti maujud, jauhar, dan 'aradh. Oleh itu, ilmu usuluddin mempunyai martabat paling tinggi berbanding ilmu-ilmu lain terutamanya ilmu usul fiqh. Ini kerana ilmu usuluddin merupakan ilmu agama yang kesannya menyeluruh. Oleh sebab itu, mereka yang ingin mendalami ilmu usul fiqh seharusnya mendalami ilmu usuluddin.

Aqiqah For Muslims Only?

Recently I attended a kenduri of one of my relatives. The food served was actually good. I managed to eat nasi minyak together with daging masak merah, ayam masak merah, mutton kurma, mutton curry and juices. I personally want to express my gratitude to the hosts for their kindness in inviting me to their kenduri. Mutton kurma and mutton curry were actually served as part of the Islamic practice of aqiqah.

From the Islamic legal practice, the majority of the Muslim jurists except those of the Hanafis indicate that the practice of aqiqah is a recommended practice or Sunnah. However, the Hanafis indicate that the practice of aqiqah is an innovation or bid'ah. The main reason is that they do not recognise the authority establishing the practice of aqiqah derived from the Sunnah of the Prophet Muhammad s.a.w. Thus, the autthority according to them is solitary or ahad. They indicate that it is up to the Muslims whether to practice it or not.

During having my kenduri meal, I noticed a notice indicating that mutton kurma and mutton curry are aqiqah and for Muslims only. In other words, non-Muslims cannot consume both kurma and curry. Imagine the sadness on part of non-Muslims who attended the kenduri and loving mutton so much but were prohibited from eating mutton kurma and mutton curry. My question is whether non-Muslims are prohibited from eating mutton kurma and mutton curry which was served based on the practice of aqiqah? To my limited knowledge, non-Muslims should not be prohibited from eating them.

Syeikh Daud al-Fathani: Asas Sepuluh Perkara

Syeikh Daud al-Fathani menganjurkan agar kita memahami sepuluh perkara terlebih dahulu sebelum menganalisa secara mendalam ilmu tauhid atau ilmu usuluddin. Sepuluh perkara yang dicadangkan beliau tersebut berkenaan had, isi, pelopor, nama, kesudahan, hukum, permasalahan, sumber, faedah, dan nisbah.

Beliau berpandangan bahawa had ilmu tauhid atau ilmu usuluddin iaitu suatu ilmu berkaitan aqidah keagamaan yang di ambil daripada pelbagai dalil atau pelbagai bukti yang yakin atau kukuh.

Berkaitan isi ilmu tauhid atau usuluddin, beliau mengaitkannya dengan zat Allah s.w.t dan zat segala para nabi dan rasul-Nya dari konteks wajib, mustahil, dan harus.

Pelopor bidang ilmu tauhid atau ilmu usuluddin menurut pandangan beliau tidak lain tidak bukan Abu Hassan al-Asy'ari r.a. Beliau menceritakan bahawa Abu Hassan r.a. yang pada mulanya mendalami ilmu tauhid berasaskan fahaman tauhid aliran muktazilah telah meninggalkan fahaman tersebut setelah mendapat petunjuk Allah s.w.t. Maka Abu Hassan r.a. dianggap beliau sebagai individu pertama yang mempelopori ilmu ini yang berasaskan al-Qur'an, as-Sunnah, dan ijma' para Sahabat Nabi Muhammad s.a.w.

Nama bagi ilmu tauhid atau ilmu usuluddin menurut pandangan beliau adalah pelbagai seperti ilmu tauhid, ilmu usuluddin, ilmu sifat, ilmu aqidah, dan ilmu kalam.

Beliau berpandangan bahawa kesudahan ilmu tauhid atau ilmu usuluddin ialah kelebihan untuk membezakan antara aqidah yang sahih dan fasid.

Berkaitan hukum ilmu tauhid atau ilmu usuluddin, beliau berpandangan bahawa hukumnya wajib diketahui oleh setiap individu yang mukallaf.

Berkaitan permasalahan ilmu tauhid atau ilmu usuluddin, beliau memberi contoh-contoh permasalahan berkaitan jauhar dan 'aradh, sifat-sifat Tuhan, dan sebagainya.

Sumber ilmu tauhid atau ilmu usuluddin menurut pandangan beliau ialah al-Qur'an dan as-Sunnah.

Beliau berpandangan bahawa faedah-faedah ilmu tauhid atau ilmu usuluddin ialah kebahagiaan di dunia dan di akhirat, di masukkan ke dalam syurga yang abadi, serta dapat melihat akan wajah Allah s.w.t yang tidak seperti-Nya sesuatu.

Akhirnya, nisbah ilmu tauhid atau ilmu usuluddin ini ialah sebahagian ilmu agama Islam.

Pertunangan: Sah Atau Moral Sahaja?

Baru-baru ini saya terbaca di dalam suratkhabar tempatan tentang tindakan seorang Muslim mengambil tindakan terhadap bekas tunangnya di sebuah mahkamah Syariah. Beliau ingin memohon ganti rugi daripada bekas tunangnya kerana memutuskan pertunangan tersebut. Ini merupakan suatu tindakan yang jarang dilakukan kerana menurut undang-undang keluarga Islam, pertunangan bukan merupakan suatu kontrak sah tetapi hanya suatu kontrak moral sahaja. Ini bermakna pertunangan boleh diputuskan dan tiada nilai perundangannya. Yang berkaitan dengan putus pertunangan hanyalah berkenaan persoalan pemulangan balik barang-barang semasa pertunangan sahaja. Tindakan meminta ganti rugi dalam pertunangan ini walaubagaimanapun dibenarkan dalam undang-undang keluarga sivil. Undang-undang keluarga sivil menganggapnya sebagai suatu kontrak sah. Jumlah ganti rugi akan ditentukan mahkamah sivil tersebut. Persoalannya sama ada beliau mendapat inspirasi daripada amalan undang-undang sivil dan ingin mencuba nasib di mahkamah Syariah pula. Pada pandangan saya, kalau sesebuah pasangan itu sudah tidak serasi semasa menjalinkan hubungan semasa pertunangan, seelok-eloknya berundur dan putus dengan cara yang baik. Oleh itu, amalan undang-undang keluarga Islam berkenaan perkara ini lebih baik dan sesuai. Yang penting, tidak boleh dipaksa hati seseorang untuk berkahwin. Tepuk dada tanya selera.

The Rights To Use And Not Yet Ownership Of Vehicles

Our first impression when buying vehicles through hire-purchase agreements is that such vehicles are ours in terms of ownership. But the reality is not. The simple explanation that until we have paid all the installments under the hire-purchase agreements, the ownership of such vehicles is in the hand of financial institutions. We just merely have the rights to use the vehicles. The status of ownership is similar between conventional and Islamic hire purchase contract. The other similar characteristic is in term of the existence of two separate contracts. The first contract is the contract of hire and the second one is the contract of purchase. Thus, we have an option at the last installment either to purchase or return back the vehicles. The main different is the term charges existed in conventional hire purchase contract which is not allowed under Islamic hire purchase contract.

A Question Regarding The Belief On Allah s.w.t

The Prophet Muhammad s.a.w teaches us the Muslims that the Heaven is for those who worship Allah s.w.t with sincerity and in accordance with the ways of Islam. The Prophet s.a.w also teaches us the Muslims that the Hell is for those who does not worship Allah s.w.t and commit sinful acts against Him s.w.t. My question is that if Allah s.w.t does not create the Heaven and the Hell and just command us the Muslims just to worship Him s.w.t with sincerity, do you think that we as the Muslims will have motivation to commit such act of worship?

No Attack On Any Place Of Worships

My recent views manifest a belief that the word 'Allah' should be only used by the Muslims within the context of Malaysia. Nevertheless, I do have to recognize the views of our Muslim scholars such as Prof. Dr. al-Qardhawi, Prof. Dr. al-Zuhaili, and Dato' Nik Abdul Aziz indicating that the word 'Allah' is not restricted to be used in Islam but is also extended to other faiths such as Judaism and Christianity. The main two reasons for my views is the protection of national security and also the recognized norms practiced in Malaysia. However, I do not manifest a support on the recent attacks on churches by presumably some Muslim individuals or groups. These individuals or groups manifest their ignorance on the whole issue. The fact is that the case is undergoing an appeal at the Court of Appeal requires all parties especially the Muslims to remain patience. We as the Muslims are taught to respect any place of worships and not to attack them. For instance, I still remember when studying the Islamic law, my previous lecturer indicated that even at time of war, the Muslim armies cannot destroy or attack any place of worship. May Allah s.w.t always give us the Muslims guidance and patience.

'Allah' Should Only Be Used For The Muslims Based On Histories

It is interesting to see that now the non-Muslims especially the Christians in Malaysia want also the right to use the term 'Allah' to be associated with their God. As we all know, the term 'Allah' is associated with Islam in which the Muslims in the world regard Allah s.w.t as the God Almighty and the Prophet Muhammad s.a.w as His Last Messenger. Some of the arguments used by the Christians are that the Arab Christians and the Christians in Indonesia are currently using the term 'Allah' in their daily religious rites and ceremonies. In case of the Arab Christians, it is understandable based on histories. However, in case of the Christians in Indonesia it is quite puzzling as to when they started using the term 'Allah'. Based on histories, Christianity was propagated in Indonesia through Dutch or Portuguese missionaries. Thus, generally these missionaries and the Christians in Holland and Portugal did or do not use the term 'Allah'. There was no evidence of the propagation of Christianity by the Arab missionaries. So the main question was whether the term 'Allah' was started to be used by the Christians in Indonesia as a means of easily propagating Christianity among the Muslim Malays in Indonesia. So I do hope that the relevant authorities manifest a respect towards the Malaysian Federal Constitution which generally gives privileges to Islam. Tolerance is indeed important and racial and religious tensions should be avoided. As such, our political parties should not also use this issue as a tool to gain supports from the public. They should think more on protecting the public from such tensions.

Awareness On The Payment Of Zakah

It was on the last day of 2009 in which I decided to discharge my responsibility as a Muslim to pay zakah. Nowadays, it is so easy for a Muslim to calculate the amount of zakah that he or she has to pay. Thus, the existence of websites which provide online calculation regarding the amount of zakah that has to be paid by the Muslim have made it easy for him or her to know the exact amount. I did my payment in one of the branches of the Selangor zakah center. I noticed that the center was over crowded with Muslims preparing to discharge with the payment. I also noticed that the numbers were bigger than the year of 2008. The question which comes into my mind is whether the payment of the amount of zakah made by the Muslims was based on their religious duties or tax rebate? Well, I do believe that the payment was based more on their religious duties. I hope that more Muslims will realize their religious duties in discharging with the payment of the amount of zakah.

A Sympathy Towards Our Academicians

Recently we have witnessed events which challenge the value of our academicians. The events were specifically related to the recognition of our political parties towards the views of our academicians. Our political parties especially the members have a tendency of not tolerating any views articulated by our academicians which are considered negative to the parties. Rather than analyzing such negative views in a positive way, some members of the parties are inclined towards condemning our academicians in a disrespectful way. This situation is rather strange as our political parties always call for academic freedom among our academicians. Is academic freedom means that our academicians must criticize only the government but not those opposing the government? From my view, this situation just show the level of maturity among our political parties. My hypothesis is that it would take another decade or two for our political parties to achieve maturity acceptable withing a civil society.